Montfoort is één van de Vestingsteden langs het Groene Hartpad. Met deze route maken we een stadswandeling langs de belangrijkste bezienswaardigheden, waarna we via de route van het Groene Hartpad volgen, over een tiendweg en later over het jaagpad van de Hollandse IJssel lopen.
Route: Montfoort, Tiendweg, Jaagpad, Marnemoende, Houtkade, Blokland, Benedenkerkweg, Stadspark Montfoort
Afstand: 14,3 km
GroeneHartpad: 6 km
Onverhard wandelen: 45 %
Startpunt: Bus Kasteelplein, Montfoort of TOP Marnemoende halverwege de route
Honden: Aangelijnd toegestaan
Bijzonderheden: Stadswandeling Montfoort, Jaagpad Hollandse IJssel
Beoordeling: 6,9
Natuurbeleving: 8
Onverhard wandelen: 6
Afwisseling: 7
Horeca onderweg: 6
Bereikbaarheid: 7
Deze rondwandeling start ik bij de bushalte nabij het Kasteelplein van Montfoort.
Montfoort is een echte vestingstad, die vroeger omringt werd met een stadsmuur en singels. Delen van die singels zijn aan de overzijde van de weg nog te zien. De vestingmuur is helaas op veel plaatsen afgebroken. De molen van Montfoort is gebouwd op de vestingmuur en hier is een groot stuk bewaard gebleven. via een klein poortje wandel ik de stad in richting de molen.
Korenmolen De Valk is gebouwd in 1753 op een bolwerk, dat deel uitmaakte van de vestingswerken van de stad. Voor die tijd stond hier ook al een molen sinds 1432, die gesticht was door de toenmalige burggraaf. Om verzekerd te zijn van voldoende inkomsten is de molen gesticht als dwangmolen. Dat betekent dat alle boeren en burgers uit de omgeving verplicht waren hier hun graan te laten malen.
Met de molen recht achter mij wandel ik de molenstraat uit en sla rechtsaf. Links stond ooi de Willeskopperpoort, één van de 3 stadspoorten die de stad rijk was. De andere twee zullen we op deze route ook nog langs komen. Verderop kom ik langs de Heilige Johannes de Doper kerk uit 1861. Dit is een van de twee opvallende kerken langs het GroeneHartpad. De Hoogstraat is de winkelstraat van Montfoort en komt uit bij het kenmerkende raadhuis en de enig overgebleven stadspoort. Op mijn vorige rondwandeling vanuit Linschoten heb ik hier al snel een blik geworpen en het fraaie stadswapen boven de voordeur te bekeken. In het Raadhuis is nu een restaurant met terras gevestigd.
Van het Stadhuis wandel ik richting de 2e grote kerk van Montfoort de Sint Jan. Links daarvan staat De Commanderij van Sint-Jan. Dit is een voormalige Commanderij van de Johannieterorde, een monniksorde van Hospitaalridders, genoemd naar de beschermheilige van het hospitaal; Johannes de Doper of wel Sint Jan.
De volgende bezienswaardigheid is het Kasteel van Montfoort, waarbij de route via het onder het poortgebouw doorgaat en dan over de binnenplaats en links door een andere ingang er weer uit langs de 8 kantige toren. Eeuwenlang waren er ruzies tussen de Graven van Holland en de Bisschop van Utrecht, het Sticht. Godfried van Rhenen, bisschop van Utrecht van 1156 tot 1178, is de stichter van het kasteel Montfoort. De belangrijkste reden om het op deze strategische plek langs de Hollandsche IJssel te bouwen, was de bescherming van het Sticht tegen invallen vanuit het graafschap Holland. De naam van het kasteel Montfoort is afgeleid van het latijnse ‘Mons Fortis’, dat sterke berg of sterke burcht betekent. Uit de vele afbeeldingen die van het kasteel bewaard zijn gebleven valt op te maken dat het om een fors kasteel ging. In het rampjaar 1672 werd het kasteel voor een groot deel vernietigd. De voorburcht met het poortgebouw en de achtkantige toren bleef echter gespaard. Dit is echter maar een schamel restant van het trotse kasteel van weleer.
Via de Plaats met gezellige terrassen van de drie (Grand) cafés, wandel ik de stad uit. De straat Heeswijkerpoort herinnert er nog aan dat hier ooit één van de 3 stadspoorten stond, de Heeswijkerpoort werd afgebroken in 1862. Na dit rondje cultuurhistorie is het tijd om het Groenehartpad verder te vervolgen door groene polders met knotwilgen.
Van de Heeswijkerpoort steek ik de provinciale weg over om via een wandelpad langs de singel rond de vesting te lopen, naar de kinderboerderij. Hier pak ik de route van het Groenehartpad weer op naar de Heeswijksche tiendweg. De Tiendweg is prachtig gelegen in de de eeuwenoude Heeswijksche polder. Het is een oude agrarische ontsluitingweg van de polder voor de boeren van Blokland. Aan het pad is te zien dat hier vaker mensen wandelen, aangezien op sommige plaatsen al wat baggerig begint te worden.
Na de tiendweg volgt ik een stukje van de Heeswijksche kade, waar halverwege ooit de hoekse molen heeft gestaan. de restanten daarvan zijn nog zichtbaar Bij het buurtschap Knollemanshoek is een rustpunt ingericht bij een boerderij waar de route vlak langs loopt. Toen de koeienstal werd gemoderniseerd was nog een ruimte die niet benut werd, die hebben ze als rustpunt met melktappunt ingericht. Ze verkopen dagverse melk, direct van hun eigen koeien en in de zomer bieden we fruit uit hun eigen fruittuin aan.
Nu is even goed opletten op de geel-rode markering van het GroeneHartpad, omdat de route via een heel smal paadje tussen de huizen doorgaat, dat toegang biedt tot het jaagpad langs de Hollandse IJssel. Nu wordt de Hollandse IJssel vooral gebruikt voor de pleziervaart, maar tot ver in de vorige eeuw passeerden hier vracht- en beurtschepen met het vervoer van goederen. Met name de producten van de meubelfabrieken en steenbakkerijen uit IJsselstein werden tot ver buiten de gemeente verkocht.
In deze tijd van het jaar is het rustig met bootjes en op het jaagpad kom ik vandaag geen mensen tegen. Misschien het ook wel omdat het nu ook wel goed uitkijken is waar je loopt, want de ondergrond is hier nat en de klei grond erg glibberig.
Bij de jachthaven Marnemoende wandel ik onder de fietsbrug door, om aan de andere kant de trap naar boven te nemen. Vanaf de Meerlobrug is er fraai uitzicht over de rivier en het omliggende land. In de verte zie ik IJsselstein en het vervolg van het jaagpad al liggen, daar ga ik meer van zien op de volgende wandeltocht.
Mijn route gaat terug richting Montfoort via het Meerlopad , dat later overgaat in de Stuivenbergweg. Sinds de bronstijd liepen er door dit gebied diverse riviertjes, die klei en zandafzettingen achterlieten langs de rivierbeddingen. De naam Stuivenberg verwijst naar de stroomgordel van Stuivenberg. Montfoort ligt op een knooppunt van verschillende stroomgordels. Op de hoger gelegen delen langs de stroomgordels zijn bij archeologische opgravingen resten gevonden van bewoning uit de Late Bronstijd, ca. 1450 v. Chr.
Op de Stuivenbergweg ervaar je de weidsheid van het Hollandsche polderlandschap. Onderweg kom ik ook nog langs kaasboerderij Elizabethhoeve, die op bijna alle dagen van de week is geopend. In hun boerderijwinkel verkopen ze melk, eieren en natuurlijk eigengemaakte boerenkaas uit het GroeneHart.
In de bocht van de Stuivenbergweg gaat de route verder over een rustig fietspad en verderop weer over te gaan in Blokland. De naam Blokland wordt in 1261 voor het eerst genoemd in de archieven van Montfoort. Het land rondom Montfoort werd laat in de vroege middeleeuwen ontgonnen door zogenaamde copers. Deze copers ontgonnen het land, zogenaamde copen, volgens vaste maten. Als er tussen twee copen een gebied overbleef waarop de vaste maten niet konden worden toegepast, werd het gesloten oftewel ‘beloken’ genoemd. Dit is later verbasterd tot Blokland. Blokland was het restgebied dat over bleef tussen de copen Willeskop en Benschop.
De Bloklandsedijk is een doodlopende weg waar alleen bestemmingsverkeer komt. Langs de deze weg zijn vele oude boerderijen te bewonderen. Vlakbij bij de hoek naar de Benedenkerkweg trek een klein tuinhuisje mijn aandacht. Boven de deur staat met grote letter ‘kaasautomaat’. Als toevallig de beoderijwinkel van de Elizabethhoeve open was kan je hier toch nog boerenkaas kopen.
Via de Benedenkerkweg komt Montfoort al snel in zicht, aan het einde steek ik de weg over. Hier zie ik weer Korenmolen de Valk bovenop de stadsmuur staan, nu gezien vanaf een andere kant. Door het park met de vele fruitbomen is het nog maar een kort stukje naar het beginpunt met de bushalte.
Bron: RHCrijnstreek
Copyright© 2018-2022 Groenehartstocht® alle rechten voorbehouden
GroeneHartstocht 
[…] mijn rustpauze wandel ik de fietsbrug over, hier ben ik de vorige wandeling vanuit Montfoort geëindigd. Na de brug ga ik direct links de trap af naar beneden, om daar het jaagpad te volgen […]
LikeLike
[…] tegen, van waar je rondom je heen kilometers ver kan kijken. In de verte zie ik Oudewater, Montfoort en de zendmast van Lopik liggen. Ik vervolg mij weg over de houtkade met aan de ene kant een polder […]
LikeLike
[…] kadekruis genoemd. Het is een verbinding van de kade waar ik net liep, die helemaal doorloopt naar Montfoort en IJsselstein, een kade richting Polsboek en Vlist en de graskade waar ik verder naartoe loop […]
LikeLike